Na łamach czasopisma The Lancet ukazały się wyniki badania mającego na celu zidentyfikowanie optymalnej strategii zapobiegania pooperacyjnemu nawrotowi choroby Leśniowskiego-Crohna.
W tym badaniu pacjenci z 17 ośrodków w Australii i Nowej Zelandii poddawani resekcji jelit w zakresie wszystkich makroskopowych zmian chorobowych otrzymywali 3-miesięczne leczenie metronidazolem. Pacjenci z wysokim ryzykiem nawrotu otrzymywali również tiopuryny lub adalimumabu (w przypadku nietolerancji tiopuryny). Pacjenci zostali losowo przydzieleni do grup równoległych: w grupie pierwszej wykonywano kolonoskopię po 6 miesiącach (leczenie aktywne), a w drugiej nie (standardowa opieka). Głównym punktem końcowym był nawrót choroby oceniany endoskopowo po 18 miesiącach.
W okresie od 13 października 2009 do 28 września 2011 zakwalifikowano 174 pacjentów (83 proc. stanowili pacjenci wysokiego ryzyka nawrotu). Ze 122 pacjentów w grupie aktywnej opieki 47 (39 proc.) wymagało wzmocnienia leczenia.
Po 18 miesiącach nawrót obserwowano u 60 (49 proc.) pacjentów w grupie aktywnej terapii i 35 (67 proc.) pacjentów w grupie standardowej terapii (p = 0,03). Zdrową śluzówkę utrzymano w przypadku 27 (22 proc.) spośród 122 pacjentów w grupie aktywnej opieki i u 4 osób (8 proc.) w grupie standardowej terapii (p = 0,03).
Badania pokazują, że leczenie na podstawie oceny klinicznego ryzyka nawrotu z wczesną kolonoskopią i farmakoterapią stosownie wzmacnianą w przypadku nawrotu jest lepsze niż konwencjonalna terapia lekowa, stosowana dotychczas.
Źródło: Piotr Krawczyk. [Opublikowano dnia: 2015-01-14]. Choroba Leśniowskiego-Crohna – jak postępować po operacji?. Protokół dostępu: http://www.chirurg.pl/doniesienia/34656 [Pobrano dnia: 2015-01-22].
Komentarze
[ z 0]